en dan...

Het leven is kiezen zegt men wel eens, en zo stond ook ik voor een moeilijke keuze. Reizen of de roep van mijn vriendin beantwoorden en terug naar huis keren? Ik ben ondertussen zes maand en half weg en dat betekent niet alleen reizen maar ook weg van mijn vriendin Patricia. Ze was een aantal keren langsgekomen - wat voor haar niet altijd even makkelijk was - maar wat zeker de moeite waard was voor ons beiden. Het was voor haar niet makkelijk om de voorbije maanden haar weg te vinden in het Belgenland... Daartoe neem ik de weg van de liefde, en kort ik mijn trip wat in. Dit laatste bericht wordt dan ook niet geschreven aan de watervallen van Iguazu of uit Tango-city Buenos Aires, maar uit Belsele City, Belgium.
Ja, ik ben terug in België, met een valies vol reisverhalen en een berg foto's. Mijn reis was voor me onvergetelijk, en laat je zeker even relativeren wat we hier in het Westen hebben. Het heeft ook mijn wereld verwijdt; Australië ligt achter de hoek en Azië op een boogscheut. Mijn reis bracht me inzichten die ik niet kon krijgen op school of bij werkgevers. Ik kan het iedereen aanraden, er eens op uit te trekken, niet langs de voorgekouwde, opgepoetste paadjes maar langs de weg die de lokale dorpsbewoner er neemt. Er is zo veel te zien. "Het is beter een mijl te reizen dan om duizend boeken te lezen" zei Confucius nog en dat is nu meer dan Oosterse Wijsheid.

SA - Buenos Aires and Iguazu

Zondag ochtend, Patricia komt aan in BA. 10 dagen om wat te touren in Argentinia. We willen naturlijk een beetje sfeer in tango-city opsnuiven: terrasjes aan de puerto madeira, de gezelligheid van Ricoletta - waarnaast de verschillende kunstgallerijen ook het graf van Evita Perron te vinden is. Je kan hier ook de Evita Perron toer doen: het paleis vanwaar Evita haar toespraken hield op Plaza de Mayo ("don´t cry for me Argentina" - aldus Madonna), verschillende huizen uit die tijd en dan het kerkhof op de Ricoletta.

Als je verder Zuidwaarts gaat in de stad krijg je de typisch Spaanse huizen met kleinere straatjes om dan uiteindelijk in La Boca te komen (inderdaad, de voetbalploeg van Diego Maradonna) met el caminito in San Telmo. In de straten wordt er tango gedanst en je vindt er soms hele orkestjes die hun piano tot op de stoep hebben gereden. Sierlijk en stijlvol, totdat een Braziliaans drumparade de rust wegneemt en iedereen de samba danst. Heel de stad ademt zo een toffe sfeer uit, en dan ben je nog niet uitgeweest! Het lijkt wel of hier nooit een economische crisis is geweest. Iedereen leeft nog op hetzelfde tempo als toen de stad zijn hoogdagen beleefde begin vorige eeuw (wist je dat BA een metro had voor Parijs?)




Om even de stad uit te zijn namen we de bus naar Iguazu, ´s werelds grootste waterval. De waterval op de grens met Brazilië en Paraguy is gewoonweg reusachtig:

In het totaal 257 watervallen waarvan de Devil´s throat de grootste is tonen een prachtig schouwspel zo ver het oog reikt. Als in het park loopt ben je gewoon omgeven met watervallen... Niet voor niets is de wateral genoteerd als een van de nieuwe wereldwonderen van de natuur. Het park is ook rijk aan fauna: duizenden vlinders fladderen rond en komen op je zitten terwijl je rondloopt. Kleine wasbeerachtige beertjes komen rondsnuffelen naast je op zoek naar eten. Het is echt betoverend: meer dan 400 foto´s van de watervallen alleen al.

Argentinia is echt veelzijdig, en zeker een bestemming voor een van mijn volgende reizen.

SA - Santiago naar Buenos Aires

In Santiago aangekomen... De stad is gewoonweg Europa. Je hebt niet het gevoel dat je in Zuid Amerika bent. Het zou een Madrid of Barcelona kunnen zijn. Chile is niet voor niets het eerste First world (ipv 3de wereldland) land van Zuid Amerika. Booming Industry, een bloeiende metropool, iedereen mee met de laatste trends en mode... Het is niet het Zuid-Amerika dat ik laatst zag (dat is in een vorige reis) in Peru of Bolivia.
Ik doe een tour de ville en bezoek de verschillende musea hier aanwezig. De copa de Ameria (Zuid Amerikaanse Champions League) is volop aan de gang dus de straten lopen leeg vanzodra ier een voetbalmatch wordt gespeeld. Ik, de voetballeek, word meegezogen in de hype. Chile-Urugay (0-0) maar dat niet zonder gebulder en getier, Chili gaat door, feest!

Patricia wacht me op in Buenos Aires, dus ik vertrek na enkele dagen Chili al naar mijn Argetinia. Daar de reis meer dan 26 uur is wil ik een tussenstop maken in Mendoza, om kennis te maken met de wijn van Argentinia. Een tour de Bedegas brengt me langs de verschillende wijnhuizen waar ik kan proeven van de shyrah, Cabernet Souvignon en Malbec, de lokale druifsoorten. Ik doe de tour met de fiets, en ik kan je verzekeren dat dit na een paar bodegas niet zo vlot gaat als in het begin, maar ik haal het eind. Mijn favoriet is nog steeds Lamarke, een franse wijnboer...

Een Bus-cama - letterlijk een bed bus - verder sta ik eindelijk in de zuid amerikaanse lichtstad buenos Aires. Eens een van de meest welvarende steden in de wereld (de stad had een metro netwerk voor Parijs), nu genoemd in een zucht met de andere zuid amerikaanse steden, maar de spirit continues. Economische val van de Arg. Pesos of niet, this city rocks, and that is what I'm about to discover...