maandag 19 januari 2009

Australia - (south) West Australia

Oh my god I can't believe it, I've never been this far away from home. Met dit streepje Kaizer Chiefs stap ik van de vlieger (hoewel ik de versie van Lilly Allen beter smaak, maar de remix is vast nog niet tot hier gekomen, ik geef hem hieronder toch even mee) in Perth.
Perth, opgepoetste stad aan de Westkust van Australia en zowat 40 graden warmer als Belgie, ben ik snel beu dus ik vertrek op missie naar het zuiden: Albany, Denmark en Walpole.
Het lijkt hier wat druk in Albany, als ik er 's avonds aankom is geen enkel hostal of GH vrij, ik zet mijn tent dan maar op naast een gerestaureerde ontdekkingsvaarder die daar staat te blinken in een parkje. Slapen doe ik niet al te veel: een half oog open en bij het minste geluid even checken of er niemand rondwandeld. Niet meer dan een paar rondhuppelende kangaroo's me dunkt. Het lijkt hier common practice te zijn je tent hier te zetten, tot mijn verbazing staat er wat verderop nog een tentje met wat wildkampeerders. Ik neem het van daar en loop riching Whaleworld. Ik doe beroep op een lift want in Australie ligt alles wat verder uiteen, al wandelend had ik er wss een dag over gedaan.
Whaleworld is de laatste walvisvaarder verwerkingsfabriek in Australie, of beter: was. Nu is het een museum waar de geschiedenis en de industrie (waar ik overigens weinig van af wist) wordt verteld. Je ziet er het dek waarop de wavlissen werden versneden, de ketels waar het vet in werd gesmolten, de silos,... Nog wat skeletten en zo verder. Luguber doch interessant.
Van Whaleworld neem ik terug een lift, ditmaal naar Denmark. Een Australische familie neemt me mee en ik krijg nog wat inside info over the Ozzy way. Eenmaal in Denmark doe ik een hostal. Een echt bed heb ik even nodig daar mijn laatste nacht wat slecht was. Een klein wandelingetje langs de bibbelmun track en dan schuilen voor een bui.
Van Denmark naar Walpole. Al liftend natuurlijk. Eerst een echte ruige australier in zijn jeep, daarna een moeder met kindje die me zelf even een gezellig strandje toonden waar zij en de familie kampeerden. Een plons en een paar liften verder stond ik in de Valley of the Giants, een soort tree top walk tussen bomen van meer dan 50 m hoog. Imposant.
Een laatste lift bracht me in Walpole. De familie die me een lift gaf was echt fantastisch: ik werd uitgenodigd voor avondeten, proefde al de wijnen die ze gekocht hadden (ter info: deze streek is de wijngaard van australie met wijnen als Tennants Creek, Margereth River, etc.) en kampeerde in hun tentenkamp. Echt gezellig. Na hun vertrek lieten ze me zelfs een flesje na.. geweldig toch?
Maar mijn excursie hier loopt ten einde. Ik neem na een paar daagjes Wibbelmun track (een van de meest fantastische wandelroutes die langs giant trees, door woodlands en alle landschappen hier gaat. Hem volledig aflopen zou 8 weken duren) de trein naar Perth. Deze streek kan me zeker terug verwachten, eindeloos mooi, maar er ligt nieuw avontuur voor me: Darwin!

Oh My God feat Lily Allen - Mark Ronson

1 opmerking:

Heb je een reactie op ons berichtje?
Laat gerust iets na - we lezen het onderweg wel!